Tomek nie potrafi zapiąć guzika czy umyć zębów, ma problem z ubieraniem i wieloma podstawowymi czynnościami, choć ciągle nad tym pracujemy, a on naprawdę bardzo się stara. Szybko się jednak zniechęca i traci cierpliwość… Są jednak sytuacje, gdy wykazuje się dużą dawką cierpliwości i spokoju, a także pomysłowością. To „opieka” nad siostrą. To niesamowite, ale Tomek zachowuje spokój nawet wtedy gdy siostra psuje mu budowlę z klocków czy żmudnie układane puzzle. A gdy widzi, że Mała płacze lub coś gryzie, biegnie po smoczek zanim jeszcze zdążę o tym pomyśleć

Któregoś ranka, zanim poszliśmy do szkoły udało mi się nagrać, jak Tomek bawi się z Madzią, próbuje znaleźć odpowiednią zabawkę zadając jej pytania trzema słowami wraz z odpowiednią intonacją. Często przynosi też do niej swoje kolorowanki i koloruje przy niej, gdy mama próbuje ogarnąć wszystko, żeby zdążyć do szkoły Takiego mam wspaniałego Pomocnika!

Tomek nieustannie doskonali umiejętności plastyczno-techniczne. Siostra jest tym bardzo zainteresowana, a starszy brat „tłumaczy” po swojemu o co chodzi 😉 Takie chwile są warte uwiecznienia.

Bardzo dziękujemy, że od kilku już lat wspieracie rehabilitację Tomka, przekazując swój 1% podatku na ten cel. Jeśli nadal chcecie oglądać wraz z nami postępy Tomcia, pamiętajcie o wpisaniu KRS fundacji oraz wypełnienie celu szczegółowego w deklaracji podatkowej.

KRS 0000018926

Cel szczegółowy: TOMASZ OBŁÓJ

W tym tygodniu zawitała do nas piękna śnieżna zima. Od razu gdy spadł śnieg wybraliśmy się na sanki. To było takie krótkie jeżdżenie po osiedlu, ale ile w tym frajdy! Tomek już wcale nie boi się jazdy na sankach, ani śniegu. Jego siostrzyczka jak na pierwszy raz na sankach była dosyć zdystansowana i bacznie obserwowała wszystko wokół, siedząc sztywno, niepewna co to za jazda… Za to Tomek bawił się wyśmienicie 🙂 Oby się jeszcze udało w tym roku pojeździć.

Osiem lat temu przyszedł na świat nasz Tomuś. Teraz to już prawie Tomasz, bo skończył właśnie 8 lat i niedawno rozpoczął edukację szkolną. Dzisiaj świętowaliśmy jego urodzinki w zaciszu domowym. Tatuś upiekł mu wielki smaczny tort (zobaczcie sami), były prezenty, siostra się wystroiła, a sam solenizant już dzień wcześniej wiedział, że będzie miał święto.

Czytaj dalej

Nasze pierniczki już upieczone. W tym roku Tomek piekł podwójnie: najpierw w szkole, a później ze mną w domu. Tych szkolnych jeszcze nie widzieliśmy, ale nasze domowe według starego rodzinnego przepisu wyszły super. Tomek pomagał, na miarę swoich możliwości… Obowiązkowo ubrał swój fartuszek i chciał robić wszystko, choć nie wszystko potrafi. Pomagał wsypywać produkty i obserwował wyrabianie ciasta. Najwięcej frajdy miał z wygniatania ciasteczek różnymi foremkami. Niestety jego zainteresowanie szybko się skończyło i przylatywał tylko z doskoku przenieść na blachę, a raczej zgnieść po drodze kolejnego pierniczka. Za to, gdy się upiekły i lekko przestudziły, był pierwszym, który je skosztował. I chyba nie trzeba żadnej reklamy, skoro zjadł ich kilka tak na sucho, bez żadnej dekoracji. Dekorowanie było dopiero na drugi dzień po przyjściu ze szkoły. Tutaj też trzeba przyznać, że pomoc Tomka była znikoma, pomijając fakt, że zjadł większość elementów dekoracyjnych… Tak więc wspólnymi siłami, doszliśmy do ostatecznej formy pierniczków. Spakowane do pudełka będą miały ciężko przetrwać do Świąt, gdyż Tomek co chwilę do nich zagląda 🙂

 

W imieniu swoim i Tomka bardzo dziękujemy za przekazanie 1% podatku za 2019 roku na rehabilitację naszego syna. Jest to dla nas niezwykle cenna pomoc. Przekazane przez Państwa środki wpłynęły na subkonto Tomka w połowie listopada 2020. Niestety ze względu na RODO nie wiemy, kto był darczyńcą, nie mamy nawet informacji z jakich urzędów skarbowych wpłynęły środki. Nie będziemy mogli zatem dotrzeć do Państwa z podziękowaniami, a bardzo chcielibyśmy wyrazić swoją wdzięczność za każdą wpłatę. Dzięki Państwa pomocy nasz syn będzie mógł wyjechać w przyszłym roku na turnus rehabilitacyjny i korzystać nadal z fachowej pomocy logopedycznej. W tym roku Tomek uczestniczył m.in. w rehabilitacjach, różnych terapiach, w turnusie logopedycznym, miał też zapewnione niezbędne obuwie ortopedyczne i nowe ortezy. Z CAŁEGO SERCA DZIĘKUJEMY!